Ryba, jaka jest, każdy widział.
Latająca ryba to wyjątkowa ryba jest niepowtarzalna...
Poświęcę to miejsce jednej z najciekawszych i zaskakujących ryb... jakie można spotkać podczas żeglarskich wojaży. Występują głównie w wodach tropikalnych i subtropikalnych min na Oceanie Indyjskim i Seszelach. Bardzo rzadko można je zobaczyć w morzu np Grecji.
Wszystkie ryby są jak to ryby, pływają w wodzie, różnią się kolorem i kształtem. Na Seszelach jest ryb takie mnóstwo, że można by całe książki o nich zapisać.
Flying fish – Latająca ryba posiada bardzo duże płetwy piersiowe, które rozpościera po wyskoczeniu z wody niczym ptak skrzydła. Wykorzystując, prądy powietrzne nad wodą i falą szybuje niczym lotniarz. Płetwa ogonowa też jest inna. Jej dolne pióro jest dłuższe. Gdy ryba zniży lot, zanurza dolną część płetwy ogonowej w wodzie niczym śrubę napędową. Szybko macha ogonem zwiększając prędkość i dzięki temu może przedłużać swój lot. Występuje w kilku gatunkach różniących się kształtem i wielkością.
Taki rodzaj pływania w powietrzu to akcja ratunkowa. Uciekając przed drapieżnikiem wyskakuje z wody zwiększając tym samym swoje szanse na ucieczkę. Drapieżnik pod wodą nie wie gdzie jego potencjalna zdobycz wyląduje.
Spotkanie z nią to najbardziej zaskakujący moment dla nieprzygotowanej na to osoby. Patrzysz i nagle widzisz, że nad wodą coś leci.
Nie wiesz, skąd przyleciało i zanim się zorientujesz to lecące, coś gdzieś zniknęło.
Bardziej wygląda jak mały szybujący ptaszek niż ryba. Czasem zobaczysz pojedynczą lecącą rybę, a czasem są to całe stada.
Rozglądajcie się dobrze i wypatrujcie Latających ryb, bo to o nich właśnie mowa.
LATAJĄCA RYBA (FLYING FISH)
Latająca ryba, ptaszor (Exocoetidae) to rodzina morskich ryb belonokształtnych.
Jak to robi, że leci ?
Aby wynurzyć się z wody (często w sytuacji, kiedy ryby latające atakowane są przez inne drapieżniki) zbliżają się do powierzchni wody, a następnie tuż pod powierzchnią wody rozkładają płetwy piersiowe. W tym samym czasie płetwa ogonowa szybko się porusza, nadając rybie odpowiednie przyspieszenie – jest to kilkadziesiąt uderzeń płetwą na sekundę. Przy odpowiednich warunkach pogodowych oraz sile wiatru ich maksymalna prędkość może osiągnąć nawet 70–90 km/h. Szybowanie w powietrzu może trwać około 10 s. Aby pozostać w locie dłużej, wystarczy, że z chwilą, kiedy znów dotkną wody, zaczną ponownie poruszać energicznie płetwą ogonową, modyfikując jednocześnie kąt nachylenia płetw piersiowych. Umożliwia im to ponownie wzbicie się ponad powierzchnię morza. Jest przysmakiem Marlinów / sword fish/ które można podziwiać w akcji na filmie poniżej.
Zasięg występowania:
Ocean Indyjski, Ocean Spokojny i Ocean Atlantycki
Cechy charakterystyczne:
- płetwy piersiowe wyjątkowo duże, umożliwiające wykonywanie lotów ślizgowych ponad powierzchnią wody
- płetwa ogonowa głęboko wcięta, dolny płat dłuższy od górnego
- łuski duże
- osiągają przeciętnie ok. 30 cm, maksymalnie 45 cm długości
- potrafią się rozpędzić w locie do 40/60 km na godzinę
- ryba jadalna
Odżywianie:
Małe skorupiaki i plankton.
O lataniu:
Ryby te dzięki silnie rozwiniętym płetwom piersiowym potrafią wzbić się nad powierzchnię wody. Ryby te są często nazywane latającymi rybami. Znamy z opowiadań wilków morskich, jak to rankiem, żeglując po wodach tropikalnych, wychodzi się na pokład i zbiera ryby, jak grzyby. Ryby z rodziny trafnie nazwanej po polsku ptaszorowatych (Exoceotidae, rząd Atheriniformes) mają zdolność pokonywania znacznych odległości lotem ślizgowym. Te stosunkowo małe ryby (20 - 45 cm) rozpędzają się pod wodą, przebijają powierzchnię, przez krótka chwilę 'pracują' jeszcze ogonem w wodzie nabierając prędkości i unoszą się w powietrze. Potrafią przelecieć w powietrzu czasem aż 300 metrów, choć zwykle lot nie trwa dłużej niż 10 sekund i zasięg jego wynosi najczęściej 30 do 100 metrów. Jeśli potrafią złapać odpowiedni wietrzyk, mogą wznieść się na wysokość 2 do 3 metrów, choć obserwowano rekordowe wzloty rzędu 12 metrów. Nic więc dziwnego, że potrafią wylądować na pokładzie nawet dużego statku. Robią to wszystko przy pomocy mocno rozwiniętych płetw piersiowych pełniących funkcję 'skrzydeł'.
Można się zastanawiać, po co tym rybom taka powietrzna akrobatyka:
Otóż jest to bardzo skuteczny sposób ucieczki przed podwodnymi drapieżnikami. Ryba uciekając nad powierzchnię wody po prostu znika z pola widzenia napastnika dzięki załamaniu światła między fazą powietrzną i wodną. Ryba wraca do wody w zupełnie innym miejscu, często udaje się jej w ten sposób zgubić drapieżnika. Bywa jednak, że to ucieczka z deszczu pod rynnę, bo na ryby latające chętnie polują ptaki drapieżne no i marynarze na pokładach statków.
My tu gadu gadu a może masz ochotę na wyprawę z łowieniem a nie tylko czytanie o nich :)
Zabierz rodzinę, znajomych i zorganizujmy rejs jachtem
lub dopisz się do jakiegoś rejsu tu,
